قدما معتقد بودند افزایش رطوبت و سردی در مغز باعث سستی و تنبلی دماغ، کندی ذهن، تفکر و حواس شده شخص را به فراموشی دچار می کند. هر قدر رطوبت و خلط بلغم درسر بیشتر جمع شود، به همان نسبت فراموشی افزایش، تیزهوشی و قوه ادراک کاهش می یابد به طوری که شخص کاملا فاقد هرگونه فهم و شعور می گردد. در این حالت فراموشی با سنگینی سر و ترشحات بینی همراه است.

قدما معتقد بودند افزایش رطوبت و سردی در مغز باعث سستی و تنبلی دماغ، کندی ذهن، تفکر و حواس شده شخص را به فراموشی دچار می کند. هر قدر رطوبت و خلط بلغم درسر بیشتر جمع شود، به همان نسبت فراموشی افزایش، تیزهوشی و قوه ادراک کاهش می یابد به طوری که شخص کاملا فاقد هرگونه فهم و شعور می گردد. در این حالت فراموشی با سنگینی سر و ترشحات بینی همراه است.