آذرماه سال ۹۵ بود که سندی با عنوان سند ملی آموزش ۲۰۳۰ ایران با حضور وزرای آموزش و پرورش و علوم رونمایی شد. می‌گفتند این سند وضعیت حوزه آموزش در ایران بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۳۰ را ترسیم می‌کند که شرایط و چگونگی تحصیل و سطح سواد در ایران و دیگر کشورهای عضو این پیمان کجا و چطور باشد.

آموزش روابط جنسی به کودکانی که هنوز به سن بلوغ نیز نرسیده اند فاجعه ای دیگر از این سند به اصطلاح علمی یونسکو می باشد. متاسفانه کتابهایی نیز در این زمینه چاپ شده که به علت مشکلات اخلاقی تنها یکی از صفحات آن به عنوان نمونه آورده شده است و تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل … فراموش نکنیم که این کتب قرار بوده برای بچه های خردسال آموزش داده شود. (آموزش روابط جنسی، تفاوت های بدن زن و مرد، طریقه تولید مثل و..!!! )

 

جالب تر اینکه در این سند به خانواده توجه خاصی شده ولی بر همین اساس خانواده ۳ نوع تعریف شده است: خانواده زن و مرد، خانواده مرد و مرد و خانواده زن و زن (اوج فضاحت همجنس بازی) و دولت ها مکلف به حمایت از همه نوع خانواده ها بر اساس این سند هستند.
 

 

در این خصوص فرشیدی وزیر سابق علوم می گوید:  «ممکن است در واژه‌هایی مثل عدالت و گسترش آموزش با یونسکو هم‌نظر باشیم ولی هنجارهای اخلاقی ما متفاوت با آن‌هاست و آنها به هنجارهای ما اعتقادی ندارند لذا در اجرای این سند دچار مشکل می‌شویم. این سند انسانی را تصویر می‌کند که بایستی در نظام سلطه هضم شود. ما در ایران به عدالت جنسیتی بر مبنای ویژگی‌های خاص زنان و مردان اعتقاد داریم ولی در سند ۲۰۳۰ تعهد داده‌ایم تا برابری جنسیتی را اجرا کنیم. این برابری مفهومی متفاوت از عدالت دارد. در سند ۲۰۳۰ از حقوق بشر، سبک زندگی پایدار، شهروند جهانی و تنوع فرهنگی یاد می‌شود که شاید کلماتی زیبا باشند ولی در باطن هیچ سنخیتی با باورهای ما ندارند.