روایتی دیگر از ابعاد ترور مشکوک تئوریسین اصلاحات

گفتنی است سعید عسگر (ضارب سعید حجاریان) در جریان انتخابات دهم ریاست جمهوری از فعالین ستاد انتخاباتی میرحسین موسوی در شهرری بود.

 ساعت 8 و 30 دقیقه روز یکشنبه 22 اسفند 78، سعید حجاریان در مقابل ساختمان شورای شهر تهران واقع در خیابان بهشت مورد سوء قصد چند مرد مسلح قرار گرفت و به شدت از ناحیه سر، صورت و گردن مجروح شد.

سعید حجاریان که بود؟
حجاریان که پیش از آن از مسئولین رده بالای وزارت اطلاعات بود، پس از خارج شدن از این نهاد وارد عرصه سیاست شد و یکی از فعالان و نظریه پردازان اصلی جبهه اصلاحات به حساب می آمد که علاوه بر عضویت در شورای شهر تهران، در مسئولیت های متعدد دیگری چون مدیر مسئولی روزنامه صبح امروز(توپخانه جبهه موسوم به اصلاحات)، عضویت در شورای مرکزی جبهه مشارکت و نیز مشاور سیاسی رئیس جمهور ایفای نقش می کرد.

محکومیت ترور بلافاصله پس از این حادثه

بسیاری از شخصیت های عالی‌رتبه فرهنگی، سیاسی، نظامی و حتی گروه ها و احزاب مختلف با صدور بیانیه و اعلامیه، ایراد سخنرانی و حتی حضور در بیمارستان، این عمل را محکوم کردند و آن را اقدامی علیه امنیت و آرامش کشور اعلام نموده، عملی مطرود در نظام اسلامی نامیدند.

رهبر معظم انقلاب نیز با صدور پیامی مهم این عمل را «ناجوانمردانه» و «جنایت آمیز» نامیدند و آن را گوشه‌ای از یک توطئه خطرناک بر ضد مصالح کشور، ملت و نظام توصیف کردند.

رهبر انقلاب در این پیام به نکاتی اشاره کردند که گذشت زمان بصیرت ایشان را ثابت کرد: «اینجانب وجود توطئه ای سازمان یافته را که آرامش ملی و استحکام نظام اسلامی را آماج ساخته در این ترور شوم احساس می کنم و همه دستگاه های مسئول را به پیگیری هوشیارانه آن فرا می خوانم. بزرگترین خدمت به جنایت کاران و دشمنان پلید، آن است که به جای هوشمندی و شناخت دشمن توطئه گر، کسانی از این حادثه تلخ برای هیجان افکار عمومی و ایجاد جو سوء ظن و اغتشاش استفاده کنند و کار را بر ماموران امنیت عمومی دشوار سازند ... کسانی که با تهیج افکار عمومی و نشانه گرفتن اشخاص و جناح های داخلی جو اضطراب و ناامنی را تشدید می کنند، دانسته یا ندانسته به دشمن کمک می رسانند. »

هجمه مطبوعات زنجیره ای و تضعیف ارکان نظام

علی رغم تاکید مقام معظم رهبری مبنی بر جلوگیری از ایجاد جو سوء ظن و هیجان در افکار عمومی، روزنامه های وابسته به جریان موسوم به اصلاحات (تقریبا بالاتفاق) فرصت را از هر جهت مناسب یافتند تا در ادامه ی تئوری فتح سنگر به سنگر خود این بار سراغ بسیج و جوانان حزب اللهی بروند و آنان را مورد ملاطفت قرار دهند!

آنان قبل از این و در سال 77 در ماجرای مشکوک قتل های زنجیره ای، وزارت اطلاعات را مورد هجمه قرار داده و چنان این نهاد اطلاعاتی را تضعیف نموده بودند که در آن سال ها منافقین علاوه بر پرتاب مکرر خمپاره در تهران، دو تن از شخصیتهای برجسته نظام، یعنی شهید لاجوردی و شهید صیاد شیرازی را به شهادت رساندند.

پس از تضعیف وزارت اطلاعات، این جریان در اوایل سال 78 در ماجرای غائله مشکوک کوی دانشگاه به سراغ نیروی انتظامی رفت و این نهاد را به سیبل حملات خود تبدیل کرد.

این بار و در جریان این ترور، طبیعی بود که بسیج در مرکز اتهامات این جریان قرار بگیرد و احیاناً پس از کشته شدن حجاریان و آمادگی روانی مردم برای حضور در خیابان ها و در ضمن آن تخریب و تضعیف نهاد انقلابی بعدی یعنی سپاه، شرایط برای جنگ داخلی و پس از آن براندازی نظام مهیا شود؛ این امر نه تنها ماجرایی عجیب نیست بلکه مسبوق به سابقه نیز هست (جنگ داخلی لبنان در سال 1975 با یک ترور و جریانی مشابه این موضوع آغاز شد)

مظنونین ترور بلافاصله پس از این ترور تبلیغات سنگینی شروع شد تا این حادثه را به حریف سیاسی جبهه موسوم به اصلاحات مرتبط کند.

به طور مثال به مطلبی از روزنامه فتح در مورخه 26 اسفند 78 اشاره می شود که در آن با یک پیش فرض قطعی، بدون ارائه هیچ دلیل روشنی، «منتقدان جبهه دوم خرداد» را «تنها کسانی» دانسته که از این واقعه «سود» می برند: «در یک ترور بسته به این که شخصیت ترور شونده چه نوع شخصیتی است و ترور در چه زمان و موقعیتی صورت می گیرد به راحتی می توان به ماهیت تروریست ها پی برد و این، واقعیتی است که مبنای عمل کارآگاهان جنایی نیز هست و آنان قاتل را در میان کسانی جستجو می کنند که سودی از قتل نصیب شان می شود.»

متهم کردن آیت‌الله مصباح از سوی اصلاح‌طلبان

علاوه بر این مطلب می توان بی اغراق هزاران مطلب دیگر از این دست در روزنامه های جناح موسوم به اصلاحات یافت که در تلاش و تکاپو بودند تا مظنونین این ترور را در یک دایره خاص از جناح رقیب (بسیج وجوانان)